Succesvolle nazoek van Friedl

Woensdagavond, 13 augustus.
22.20 uur, de telefoon naast bed rinkelt, laat maar lekker rinkelen, ik slaap door….

Donderdagochtend, 14 augustus.
07.10 uur – de telefoon rinkelt.
Dé jachtopzichter: lijkt wel een beetje buiten adem. “Ja ik probeerde gisteren te bellen doch er werd niet opgenomen” mmmmm, ja dan is jokken een beetje moeilijk.

In korte bewoording volgde het relaas: Er was op een drukke doorgaande weg een ree aangereden en in volle vaart in de maïs verdwenen. Of ik meteen met Friedl even wilde komen nazoeken.
Natuurlijk wilden we dat. Een drukke week voor Friedl, onze Hannoveraanse zweethond, dit was immers de vierde nazoek in één week!!

Ter plekke aangekomen onze auto veilig in de berm geparkeerd en Friedl kort aan de lijn naar de plek van de aanrijding gevoerd. Autosplinters getuigden nog van het ongeval.
De zeer uitgestrekte maïsvelden aan de kant van de weg waren de plek waar het ree was verdwenen en we concentreerden ons op deze plek, doch Friedl had het heel anders in haar bol en wilde maar een ding: de super drukke weg oversteken!!

Tja, goede raad was duur en het vertrouwen in de hond was er, dus goed opletten en dan de drukke weg over.
Aan de overzijde van de weg aan de slootkant toonde Friedl heel veel aandacht voor een stuk gras en sprong daarna behendig over de sloot. Nu werkte ze soepel aan de lange tien meter lijn en liep in vlotte vaart langs de sloot. Even speelde door mijn hoofd dat ze misschien op een “gezonde voet” aan de wandel was, doch haar staart was zo rustig, ze werkte zo super geconcentreerd en liep in vlotte stap, neus strak aan de grond, over het hobbelige weiland. Na ca. 400 meter naderden we een kruising van sloten en onderin het water lag de reebok dood met een gebroken achterpoot en diverse verwondingen.
Conclusie: Friedl had toch gelijk!!

Wat was er nu gebeurd: de reebok had waarschijnlijk amoureuze gevoelens en een leuke dame reegeit opgescharreld waar hij mee aan het spelen was en beiden belanden daarbij op de drukke verkeersweg. De reebok werd aangereden, de geit sprong terug in de maïs en dit werd door de bestuurder van de auto nog net uit zijn ooghoeken waargenomen. Dat de bok rondtolde over de drukke weg en de andere kant in de berm belandde heeft hij nooit gezien.

Dus: VERTROUW ALTIJD OP DE NEUS VAN JE HOND EN NIET OP DE VERHALEN VAN OMSTANDERS .

Ron van Stijn.